BURHAN DEMİRCİOĞLU Osmaniye’nin Kadirli ilçesine bağlı Yalnızdut köyünde yaşayan dört çocuk annesi Hülya Küçükyılmaz, okula giden üç çocuğunun masrafını karşılamak için köyde ekmek yapıp satıyor. Küçükyılmaz, "İki yıldır, geçim sıkıntısı, işte ekonomik şartlardan dolayı ek gelire ihtiyaç duyduk. Eşim yevmiyeci çalışıyor, yetmiyor çocuklarımız okuduğu için. Bunun için ben de göçmen somunu yapmaya başladım" dedi. Hülya Küçükyılmaz, pandemi döneminde yaşadıkları ekonomik sıkıntılar nedeniyle çocukların okul masrafını karşılayabilmek için iki yıl önce köyde ‘göçmen ekmeği’ yapıp satmaya başladığını söyledi. Küçükyılmaz, ekmek işine nasıl girdiğini şöyle anlattı: “2011 yılında eşimle Artvin’de tanıştık, daha sonra Kadirli’ye yerleştik, burada evlendim. Dört çocuğumuz var, üçü okuyor. İki yıldır, geçim sıkıntısı, işte ekonomik şartlardan dolayı ek gelire ihtiyaç duyduk. Eşim yevmiyeci çalışıyor, yetmiyor çocuklarımız okuduğu için. Bunun için ben de göçmen somunu yapmaya başladım. “ÇOCUKLARIM İÇİN MECBUREN YAPIYORUM” Kolay bir iş değil, yani akşamdan uğraşması, ekşi maya hazırlaması, sabah hamuru; tek başına yapılacak bir iş değil, ama çocuklar için mecburen yapılıyor. Ne yapıyorum; mesela işte akşam saat 21:00-22:00 civarı ekşi mayamı hazırlıyorum. Sabah erken saatlerde, 05:30-06:00 gibi ekmeğimi hamurluyorum. Daha sonra 1,5-2 saatlik mayalanma aşamamız var, ondan sonra tepsilerim hazırlanıyor, tepsilere konuluyor. Bir saat de tepsilerde mayalanıyor, daha sonra pişirmesi, işte uğraşması… Piştikten sonra da ekmeklerimi kayınbabam Kadirli’ye götürüp dağıtıyor, ben köydeki siparişleri dağıtıyorum burada. Siparişlerimi bir gün önceden alıyorum, sipariş sayısına göre ekmek çıkartıyorum. İlk başladığım zamanlarda pek bilinmiyordu, daha sonra dağıldıkça, duyuldukça beğenildi, ekmeğim rağbet gördü, şimdi devam ediyor. İki yıldır çocuklarım için çok faydası oluyor. Evimiz içinde uğraşıp duruyoruz böyle.” “PANDEMİ SÜRECİYDİ, EKONOMİK KRİZDİ, ÇOCUKLARIN OKUL MASRAFI ÇOK AĞIR GELMEYE BAŞLADI” Eşine yardım eden Mehmet Küçükyılmaz da şunları söyledi: “Eşimle Artvin’de tanıştık, işim sebebiyle ordaydım, sonra burada evlendik. Çocuklarımız var, dört tane. İki yıl önce bu ekmek işine girmeyi düşündü, çocuklara ek katkı olsun, okuluna yardım olsun diye, güzel de tutturdu. ‘Göçmen ekmeği’ diyoruz ama Karadeniz’in de el hamurunun maharetlerini koydu içine, güzel oldu. Çocukların biri üniversitede, biri lisede, biri ilkokulda, diğeri küçük daha. Masraflara bayağı katkısı oluyor. Ben de gündelikçi, yani yevmiye usulü çalışıyorum. Ben yetiştiremedim. Pandemi süreciydi, ekonomik krizdi, çocukların okul masrafı çok ağır gelmeye başladı. Eşim bu fikri aldı, yaptı ve gerçekten de lezzetli olunca insanlarda istek oluştu, bu isteği karşıladı. Şu an için dediğim gibi sipariş üzerine çalışıyor. “UMARIM BUNDAN SONRA DA YAPMAYA DEVAM EDEBİLİRİZ, ÇÜNKÜ FİYATLAR YİNE ALDI BAŞINI GİDİYOR” Bir avuç unu bile araya vermenin iyi olmadığı bir dönemde sadece sipariş alıyoruz, ona göre servisini yapıyoruz. Umarım bundan sonra da yapmaya devam edebiliriz, çünkü fiyatlar yine aldı başını gidiyor. İnşallah insanlara böyle lezzetli şeyleri vermeye devam edebiliriz. Geçen sene unlar; torba olarak dediğimiz, 50 kiloluk dediğimiz, 160 liraya alıyorduk. Şu anda 360 ve 400 lira arasında değişiyor markasına göre.” “EMEKLİ OLDUĞUMUZ HALDE YİNE ÇALIŞIYORUZ” Ekmek siparişlerini dağıtan Muhammer Küçükyılmaz ise “Bu işe başladık, işte ben de gelinime yardım ediyorum. Servis yapıp çocukları, torunları okula götürüyorum. Sipariş ekmekleri dağıtıyorum yeri geliyor, mümkün olduğu kadar, geçim zor. Mümkün olduğu kadar yardım etmeye çalışıyoruz. Geçim için uğraşıyoruz. Ekmek için, ekmek yapıp ekmek satıyoruz. Ne yapalım, anca bu kadar geçimi sağlayabiliyoruz. Emekli olduğumuz halde yine çalışıyoruz. Yaşım 73 oldu, hala yardım edip çalışmaya çalışıyorum” diye konuştu. GÖRÜNTÜ DÖKÜMÜ Detay Görüntüler Hülya Küçükyılmaz Mehmet Küçükyılmaz Muhammer Küçükyılmaz