Birkaç ufku geniş , yüreği insana ve insanlığa hizmet aşkı ile çarpan insanoğlunun en zorlu en yüksek zirvelere kar topu bırakmasıyla başladı.
Her geçen gün aynı heyecanı hisseden, aynı azimde , ve yarınlara bir eser bırakmak isteyen 10’lar 100’ler 1000’ler kendini bu kartopuna tutunmuş gördü. Biliyorlardı ki hiçbir çıkar, hiçbir rant, hiçbir menfaat ,hiçbir koltuk , vsvs beklemeyen insanların bir arada olduğu oluşumdu. Ve bu oluşum içinde ellerinden gelen gayreti gösterdiler. Tek amaçları ,hep daha iyiye, daha güzele , daha fazla nasıl yardım ederime, daha çok nasıl faydalı olabilirimi düşünüyorlardı.
Eşlerinin yanında çocuklarıyla oynarken bile akıllarda hep bu sorular vardı. Tüm enerjilerini bunlara cömertçe harcadılar. Adına politikamı diyelim her ne deniyorsa densin eğer bizlerin buradan bir çırpıda silinip atılması bu ülke ve millet için faydalı olacaksa biz bunada varız.
Ancak bu gönüllü ordusuna yapılan bunca yatırım kapatılan sağlık ocaklarındaki kapı pencere masa sandalyelerin bölge tamirhanelere yığılıp hurdacılara satılması gibi bişey. Yerimizde oturup bizi satın alacak hurdacıyı beklememeliyiz.
Bir çok arkadaşımız gerek sağlık müdürlükleri gerekse kendi imkanlarıyla ulusal ve uluslararası kurum ve kuruluşlardan UMKE branşlarıyla ilgili eğitimler aldı almayada devam ediyor. Çocuğuna vereceği harçlığı yeri geliyor bunlara aktarıyor.
Bunun sonu böyle olmamalı!!! Bunca gönüllü ordusuna sırtınızı dönmemelisiniz. Unutmamalıyız ki ülkemiz için afetler kaçınılmaz ve heran her dakika neyle karşılaşacağımız belli değil. Belki bir gün enkaz altından ‘SESİMİ DUYAN VARMI’ diye seslendiğin de sesine ses verecek olan bu gönüllü ordusunun neferi olacaktır. Ama UNUTMAYIN ki bu insanlar yine vefalıdır küstürsendekırsanda yok saysandao durumda sesine kulak verecek bu insanlar olacaktır. Din dil ırk ayırt etmek sizin insanlığa hizmet etmeye adamış yürekli gönüllüler ordusudur.
Kıymet bilinmek için illa deprem mi ?selmi? Yangınmı? olması gerekiyor, bizler savaşta olduğu gibi barışta da hiç durmayıp kendimize bişeyler katmaya çalışıyoruz ve bizden sonrakilere ışık olmaya gönüllü ordusuna yeni neferler katmayı planlarken birileri bizim yok olup bu ışığı söndürmeye çalışıyor..
Van depreminde günlerce insanlığa hizmet eden bu gönüller ordusunun neferleri devlet büyüklerimiz tarafından boy boy fotoğraflar çekilip gururlar duyuldu.
Ne çabuk unutuldu o günler. ‘’ Bazen birisine güveneceğim zaman, geçmişteki hayal kırıklıklarım ensemden tutar ve kulağıma fısıldar, NE ÇABUK UNUTTUNUZ!!!! 112 den atıldığımız günleri ne çabuk unuttuk ..
Bu gönüllü ordu neferlerine sesleniyorum !! Artık bir ve beraber olma zamanı .