6 YAŞIMDAYKEN KAYBETTİĞİM BİRİCİK ANNECİĞİME. 


HABERİN VAR MI? 

Biliyor musun anne? 
Sen aramızdan ayrıldıktan sonra 
Ne çok değişiklik oldu tatlı yuvamızda. 
Beşiğimi salladığın, 
“Ben ölürsem sana ne olacak,” diye ağladığın 
Bahçesinde kaç defa düşüp de bacağımı incittiğim 
Çiçeklerini suladığım, kuşlara yem verdiğim 
O çardaklı evimizi sattık.. 
Ve ardından 
Pamuk dedemin içinde yaşadığı 
İlk güldüğüm ve ilk ağladığım yer 
Her sokağında bir hatıram olan 
Deresinde yüzdüğüm, balıklarıyla oynaştığım 
Gecelerinde masallar dinlediğim 
Bahçelerinden meyvelerini yediğim 
Köyümüzü terk ettik. 
Babam, yasını fazla tutmadı anne 
Yeşil gözlü, genç bir kadın geldi evimize 
Yeni annemmiş güya, babamın dediğine göre. 
İnsanın annesi bir tane olmaz mı anne 
Yalnızlık..... 
Sadece mezarda olmazmış anne 
Bir bilsen ben şimdi neler yapıyorum.
Artık. banyomu bile kendim yapıyorum 
Gözüme sabun kaçıyor bazen ama, 
Kızıyorlar diye ağlayamıyorum 
Elbiselerimi kendim giyiyor, 
Düğmelerimi dikiyorum, bazen 
Senin öğrettiğin duaları çoktan unuttum anne 
Artık, dualarımı göz yaşlarımla yapıyorum. 
En çok ne istiyorum Allah’tan biliyor musun anne? 
Büyümek! 
Doyasıya yaşayamadan çocukluğumu. 
Şöyle güçlü kollarım olsun istiyorum 
Bir de minnacık evim 
Parmaklarımın üzerine basmadan yürüyebileceğim, 
Titremeden konuşacağım, 
Korkusuz gülebileceğim 
Bir evim. 
Mezarından çıkıp gelsen, 
Babamı tanıyamazdın anne 
İş dönüşü akşamları, öpmez oldu gözlerimden 
Söz verdiği o bisikleti bile almadı, sen ölünce. 
Sünnet düğünü de yapmadı babam 
Ersin’in düğününde oluverdim sessizce 
Kol saatim; işte o günden hediye 
Şimdi ne mi yapıyorum anne? 
Yatılı sınavını kazandım, parasız okuyorum. 
Umutla bakıyorum artık yarınlara 
Ve büyük bir adam olduğumda anne 
İlk maaşımla bisiklet alacağım bir öksüze.