Anayasa Mahkemesi (AYM), boşandığı eşi tarafından öldürülen S.E.’nin; ölümünden önce “hayatımdan endişe ediyorum” demesine rağmen “Çan çan çan bu ne çene, sizinle mi uğraşacağız?” diyen savcının da aralarında bulunduğu kamu görevlilerinin sorumluluğu hakkında “Özetle kamu görevlilerinin eylemleri ve eylemsizlikleri ile bağlantılı olarak yaşamı koruma yükümlülüğü ihlal edildi” değerlendirmesini yaptı. Yüksek Mahkeme, S.E.’nin yaşam hakkının ihlal edildiğine karar verdi. İzmir’de yaşayan akademisyen S.E. 12 Haziran 2013 tarihinde eşi V.A.’dan boşandı. İzmir 2. Aile Mahkemesi, S.E. ile V.A.’nın bir yaşında olan çocuklarının velayetini anne S.E.’ye verdi. Baba V.A.’nın, çocuğu cumartesi günleri saat 10.00’dan pazar günleri saat 18.00’e kadar görebilmesi kararlaştırıldı. Baba V.A., mahkeme kararını temyiz etmedi. Anayasa Mahkemesi kararına göre, V.A.’nın S.E.’ye yönelik tehditleri boşanma sürecinde de devam etti. S.E., V.A. hakkında “ölümle tehdit edildiği” ve “hakaret uğradığı” gerekçesiyle suç duyurusunda bulundu. V.A. savunmasında eşiyle tartıştığını ancak ona hakaret etmediğini ve tehditte bulunmadığını, çocuğu arabayla dolaştırmak için evin önüne gittiğini savundu. Mahkeme, V.A. hakkında uzaklaştırma kararı verdi. V.A. hakkında “tehdit” ve “hakaret” suçlamalarıyla, Eylül 2013’te İzmir 4. Sulh Ceza Mahkemesi’nde dava açıldı. Bu süreçte uzaklaştırma kararının süresi de doldu. 20 Eylül 2013 tarihinde çocuğu bırakmak için S.E.’nin işyerine giden V.A. yine eşine küfretti. S.E.’nin şikayeti üzerine iş yerine gelen polis, V.A.’yı Buca Polis Merkezi’ne götürdü. Polis memurları V.A.’nın S.E.’ye; “Oraya geliyorum. Sen o zaman rezilliğin ne demek olduğunu görürsün” mesajını gönderdiğini belirledi. Buca Polis Merkezi Amirliği, S.E. hakkında koruyucu tedbir kararı verilmesi için mahkemeye tahkikat evrakı sundu. İzmir 2. Aile Mahkemesi, V.A.’nın eşine yaklaşmaması için bir ay tedbir kararı verdi. Karar S.E.’ye 29 Eylül 2013 tarihinde tebliğ edildi. İzmir Cumhuriyet Başsavcılığı, 12 Aralık 2013’te, V.A.’nın mesajla hakaretine ilişkin takipsizlik kararı verdi. 14 Kasım 2013 tarihide V.A. bir kez daha S.E.’nin iş yerine gitti. Polis, yine iş yerine geldi. S.E., V.A.’dan şikayetçi oldu. Olayın ardından İzmir 16. Aile Mahkemesi V.A. hakkında 15 Kasım 2013 tarihinde bir ay uzaklaştırma kararı aldı. "HAYATIMDAN ENDİŞE EDİYORUM" S.E.’nin ölümünden önce; V.A. İzmir 4. Sulh Ceza Mahkemesi’nde süren davanın 29 Kasım 2013 tarihindeki duruşmasına katılmadı ve hakkında “zorla getirme kararı” alındı. S.E. ölümünden 24 gün önce duruşma sırasında, “Hayatımdan endişe ediyorum. Koruma kararlarını V.A. ihlal ediyor. Çocukla ilişkisinin sonlandırılması gerek” dedi. "SEN YİNE NİYE GELDİN?" S.E. aynı gün V.A. hakkında İzmir Cumhuriyet Başsavcılığı’na da şikayet dilekçesi vererek, mahkemedeki endişelerini tekrarladı ve V.A.’nın tutuklanmasını istedi. S.E. taleplerini içeren dilekçesini sunarken savcının, S.E.’ye; “Sen yine niye geldin? Çan çan çan bu ne çene, sizinle mi uğraşacağız” dediği belirlendi. V.A. 23 Aralık 2013 tarihinde S.E.’yi öldürdü ve Buca Polis Merkezi’ne teslim oldu. Ölüm olayının ardından ise İzmir 16. Aile Mahkemesi’nin uzaklaştırma kararının tebliğ edilmediği V.A.’nın ikamet ettiği Bayraklı İlçe Emniyet Müdürlüğü’nün 23 Aralık 2013 tarihli yazısından anlaşıldı. V.A. İzmir 6. Ağır Ceza Mahkemesi’nde tasarlayarak kasten adam öldürme suçlamasıyla yargılandı. 29 Eylül 2015 tarihindeki karar duruşmasında, mahkeme V.A.’ya önce ağırlaştırılmış müebbet hapis cezası verdi ve ardından da cezada iyi hal indirimi uyguladı. V.A., 25 yıl hapis cezasına çarptırıldı. V.A.; asliye ceza mahkemesinde görülen davada ise “hakaret” ve “tehdit” suçlamalarıyla 1 yıl 6 ay 21 gün hapis cezasına çarptırıldı. S.E.’nin parasını çaldığı tespit edilmesi üzerine de “hırsızlık” suçlamasıyla 1 yıl 10 ay 15 gün hapis cezası verildi. V.A. hakkındaki karar, temyiz edildi ancak Yargıtay 1. Ceza Dairesi, kararı onadı. HSYK HAREKETE GEÇMEDİ S.E.’nin yakını T.A., cinayetin ardından tüm süreçte yer alan hakimler ve savcıları, eski adıyla Hakimler ve Savcılar Kurulu’na şikâyet etti. Şikayet dilekçesinde S.E.’nin ölmeden 24 gün önce duruşma sırasında hayatından endişe ettiğini söylediği hakim Ü.G. ve S.E.’ye “Sen yine niye geldin? Çan çan çan bu ne çene, sizinle mi uğraşacağız” diye savcı E.A. hakkındaki iddialarını da aktardı. HSYK “iddiaların soruşturmayı gerektirir nitelikte olmadığına” karar vererek, daha sonra yapılan iki itirazı da reddetti. S.E.’nin yakını T.A. cinayet sürecinde sorumluğu bulunduğunu iddia ettiği polis ve jandarma ile eski adıyla İzmir Aile ve Sosyal Politikalar Müdürlüğü eski il müdürü hakkında da suç duyurusunda bulundu ancak sonuç alamadı. T.A.’nın itirazı İzmir Bölge İdare Mahkemesi 1. İdari Dava Dairesi tarafından da reddedildi. T.A. 2017 yılında S.E.’nin ölümüne ilişkin kamu görevlileri hakkında yaptığı suç duyurularına takipsizlik verildiğini hatırlatarak, kadına yönelik şiddete ilişkin koruyucu ve önleyici tedbirlerin kamu görevlilerinin ihmali ile etkin olarak uygulanmaması sonucu ölümün gerçekleşmesi ve ihmali bulunan kamu görevlileri hakkında cezai tahkikat yapılmaması, faile orantılı bir ceza verilmemiş olması nedeniyle yaşam hakkının ihlal edildiği iddiasıyla AYM’ye bireysel başvuruda bulundu. AYM “YAŞAM HAKKININ İHLALİ” DEDİ AYM, başvuru 29 Eylül 2021 tarihinde görüştü. AYM; oybirliği ile S.E.’nin yaşam hakkının ihlal edildiğine karar vererek, ihlalin ortadan kaldırılması için ilgili mahkeme ve kamu kurumlarına kararın bir örneğini gönderdi. Kararın gerekçesinde yaşam hakkını koruma ve etkili soruşturma yükümlülüğünün ihlal edildiği, kamu görevlileri hakkındaki soruşturmaya izin verilmemesi kararının kaldırılması gerektiği belirtildi. “ÖNLEMLERDE YETERSİZ KALINDI” Gerekçede ayrıca S.E.’nin öldürülmesinde “kamu görevlilerinin basit bir hata ve ihmali aşan ihmal ve kusurlarının olduğuna” dikkat çekilerek, şunlar belirtildi: “Ciddi ve yakın riskin varlığına karşın etkin ve pratik önlemlerin alınmasında yetersiz kalındı. Özetle kamu görevlilerinin eylemleri ve eylemsizlikleri ile bağlantılı olarak yaşamı koruma yükümlülüğü ihlal edildi. Kamu görevlileri hakkında soruşturma izni verilmemesinin ve bu bağlamda sorumluların ortaya çıkarılmasının engellenmesi yaşam hakkı kapsamında etkili ceza soruşturması yürütülmesi yükümlülüğü bakımından ihlal sonucunu doğurdu.”