Yaşamak kutsaldır ama yaşatmak çok daha kutsaldır. Bu inancı taşıyan insanlar yüreklerinden gelen çığlıkların adını koydular UMKE.
Bu sesi yüreklerinde duyan binler ise UMKE ‘ye can katmak için canlarını ortaya koydular. Nerde bir dara düşmüş var ise kanatlanıp oraya uçtular uğur böcekleri gibi. İran’da BAM depremindeydiler Pakistan’da sel felaketindeydiler Libya’da , Van ,Simav kısasaca her yer deydiler.
Karşılık beklemediler , yorulduk demediler ,üşüdük ,açıktık demediler sadece ve sadece yardım edin diye feryat eden yüreklere bir tas sıcak çorba ,çadır, uyku tulumu, ilaç olmaya çalıştılar. İnsanların kanayan yerlerine pansuman, iyi olmaz yaralarına merhem olmaya çalıştılar. Yok sayılmak onların yazgılarının bir parçasıydı… Önce en yakınları tarafından yok sayıldılar sonra arkadaşları tarafından yok sayıldılar, kurumları ve amirleri tarafından, yılmadılar.
Çünkü çelikten bir irade yenilmez bir güç ve noksansız bir inançla yola çıkmışlardı. Seslerine hergün yeni sesler eklediler ve emeklerini ,ekmeklerine katıp terleriyle suladıkları bir çiçek bahçesine dönüştüler.Tomurcuklarını Van’da açtılar binlerce .
Sesimi Duyan Var mı ? diyen herkese ses oldular.Uğur böceği oldular ,melek oldular ama bir var olamadılar… Van depreminde çok kısada olsa bir ara yıldız oldular ama kısaydı ömürleri bir kelebeğin ki kadar.
‘Geçer zaman unutulur yaşananlar’ ve öyle oldu. Ama biz UMKE’yiz! Küllerimizden doğarız.Bizler gönüllüyüz gönlümüz UMKE den yana.
On yıl bekledik UMKE'ler için bişeyler yapılsın ve hedeflediğimiz yere gelelim diye.Kamusal alanda tüm iyi niyetlere rağmen işler biraz yavaş ilerliyor olması bişeyler yapmalıyız fikirlerinin oluşmasına sebep oldu.
Madem gönüllüyüz UMKE‘lerin bir de sivil ayağı olmalı diye düşünerek yola çıktık ve UMKE DER kurduk.
Öncelikle UMKE'ye gönül vermiş herkesi sonra emeği , tecrübesi,varlığı ile bize güç verecek herkesi UMKE-DER ailesine bekliyoruz. Sesimize ses katın çığlık olalım , gönlünüzü gönlümüze katın umut olup güneş gibi doğalım.